Ijen

Tilu peuting ti harita, ceuk Ceu Onah kieu: Janari kakara nguniang hudang. Anak Ceu Késih gundam, bari kekerot téh panona molotot beureum. Keur kitu panto aya nu ngagedor, salakina pada mayang ku réngréngana. Baju jeung calana pangsina rangsak. Sakujur awakna raca ku tatu, baloboran geutih. Leungeun katuhuna, pageuh nyeukeulan Bedog siDongkol pangleler mitohana, Ambuna pamajikana ti lembur Lolohan. Salakina neuteup leuleub jeung unggeuk bari masrahkeun bedog ka manéhna. Salakina imut ngagelenyu! Isuk-isuk dua lembur nu kaheuleut saampar sawah téh, pada sibuk ngurus layon. Kang Jumad jeung Juragan Bako, anu ceuk badégana mah. Sakujur awak Juragan Bako téh, pating arudat tapak bedog. Samalah mah beuheungna, méh amper sapat siga Lodaya nu tigurawés ka gawir, disamber bedog siDongkol Kang Jumad. Digigiren layon nu keur dimandian. Budak lalaki Juragan Bako, kekerot témbong sihungna. "Ari Lodayana kamana?" sora nu ngariung bareng. "Nyéta raib. Ngahiang cenah. Teu ngarti uingah?" Trong! Kentongan sakali kadéngé ditakol ti garduh. Uing gewat mayar cikopi ditarurutan kunu séjén. Kabéh sarua miris, ngadéngé dongéng du jadug kahot patelak. Nedunan wasiat ti guruna séwang-séwang. Kayana anu ijén di dua lembur pentaseun jalan jajahan téh. Acan tuntas!