Senin, 14 Mei 2012

Nu Bodas jeung Beureum

"Cik, pangmetikeun! Déwék teu bisa kadinya, Euy!" "Har, sugan téh lain didinya!. Éta tuda basana mani di ula-elu sagala! Tapi alus kétang aya kamonésan!" "He, he, menang nurutan tinu cicing di juru tuh!" "Heueuh, baé alus, tandaning urang motékar bisa ngigelan kahayang kiwari!...Yeuh, ari hayang mah. Har, ning loba kadahareun ngarareunah ieu gé? Hayang euy déwék cicing didieu jeung didinya!" "Nya heug baé ari bisa mah! Kara indit Dunungan téh, sanggeus ngagul-ngagulkeun déwék ka babaturana. Soré balikna geura!" "Nya atuh lain teu sono ka didinya déwék téh. Keun lah isuk, déwék kadieu deui nya,Lur!" Geleber nu bulu Bodas ninggalkeun Kanari Beureum nu bungangang, atoheun laksana bisa ngicipan Arbén anu sakitu euceuyna!

Tidak ada komentar:

Posting Komentar